Во нашата земја сметам дека постои огромен проблем со децата и храната и е нужно потребно се повеќе и повеќе да се зборува на оваа тема се со цел да се едуцираат се повеќе и повеќе мајки.
Ова е еден од оние проблеми коишто е клучно да се решат според мене за доброто на детето, а и на мајката. Сметам дека не е хумано и не е фер мајката секој ден да поминува низ толку голем стрес и грижа дали детето е јадено или не.
Но според моето искуство главен причинител за овој проблем е стравот, стравот од непознатото, имагинарниот страв. Имено ние мајките мислам дека сме професионалци кога станува збор за замислување на најлошото сценарио за нашите деца ? и што се лошо може да се случи, а да бидеме искрени ништо од тоа не се случува речиси никогаш.
Затоа и главен аспект на оваа епизода е целиот тој страв и како постепено да се премине од блендирана кон поцврста храна.
Затоа се надевам дека преку оваа епизода ќе можеме да ве охрабриме, да ви кажеме што е она што се случува позади целиот тој процес, се со цел да се соочите со тој страв и да го надминета истиот. Зашто ако едно нешто сфатив, тоа е дека апсолутно не е фер мојот страв да и го наметнувам на ќерка ми. Не е фер поради мојот страв она да не расте и се развива соодветно како што она сака.
И запомнете, ова мислам дека е најбитно од се, многу е полесно да се надмине било каков проблем додека детето е помало отколку кога детето ќе порасне. Затоа што, што порано се реши проблемот тоа полесно ?.
Игнорирање само ја продлабочува тежината на истиот.
